Connect with us

Ексклузивна колумна на Филип Лам: Лигата на шампионите, друштвото каде големите си ги вртат парите

Се враќа ЛШ. Со својата идеја за играта под влијание на Јохан Кројф, Барселона некогаш беше навистина повеќе од клуб. Денес, и покрај огромните долгови, тоа го прави како и сите други. Вложува во димензии кои само малкумина можат да си ги дозволат. Годишниот биланс на состојбата не се брои. Знаејќи го растот на пазарот, човек размислува со децении.


Барса сега, меѓу другите, го купи и Роберт Левандовски за 45 милиони евра од Минхен. Тој веќе има 34 години и не претставува продолжение на „тики – така“. Но, седум пати беше најдобар стрелец во Бундес – лигата.

Со неколку исклучоци, една стратегија преовладуваше меѓу врвните европски клубови: размена на прстени. Тие купуваат играчи едни од други кои со години се држат до своите ривали. Тоа не носи нов импулс, бидејќи играчите се ближат или веќе го достигнаа својот зенит, но го зачувува оној статус кво. Тоа му гарантира на клубот дека ќе остане во затворениот круг. Дури и во полуфиналето од оваа сезона во Лигата на шампионите, која е пред почеток, истите играчи ќе останат, само во различни дресови.

Баерн Минхен го купи Садио Мане за 32 милиони евра. Со Ливерпул трипати стигна до финалето, а 30-годишниот фудбалер може да ја заокружи кариерата со неколку национални титули со германскиот шампион. Прашањето како точно ќе го замени Левандовски на теренот е нешто што го знае само клубот. Левандовски беше комплетен играч, Мане напаѓа на променлив начин, а покрај тоа, германските фудбалери имаат моќ во Минхен. Две меѓународни ѕвезди, Хамес Родригез и Фелипе Кутињо, не можеа да најдат место во стартните единаесет, а на Лукас Хернандез му требаа две години за да влезе во ритам. Но, трансферот има смисла, Мане е прекрасен играч.

Рахим Стерлинг (27), кој со себе носи углед на четири титули во Премиер – лигата, сега е напаѓач на Челси. Сити го даде за 55 милиони евра. Тој мораше да направи пат бидејќи Пеп Гвардиола не беше целосно убеден во него, како што претходно одлучи и за Лирој Сане. Стерлинг доаѓа на местото на Тимо Вернер. Неговата единствена опција беше да се врати во Лајпциг, структурата на клубот наликува на онаа на врвните клубови. Сепак, неговиот сопственик, милијардерот Дитрих Матешиц, не инвестира во големи размери.

Реал Мадрид се одлучи за опцијата Антонио Рудигер (29), физички силен дефанзивец кој ја освои титулата со Челси. 30-годишниот Кашемиро го напушти Реал. Манчестер Јунајтед сака да ја врати дефанзивната стабилност во средниот ред со петкратниот освојувач на Лигата на шампионите и да ја врати врската со врвот. Цената беше 70 милиони евра, а Јунајтед ќе игра во Лига Европа.

Ливерпул ги прави работите малку поинаку, заменувајќи го Мане со помлади, нестабилни напаѓачи. Тоа му одговара на Јирген Клоп, тој сака да ги направи негови играчи. Италија повеќе не привлекува ѕвезди како во деведесеттите. Се што слушна светот е дека Јувентус го продаде Матијс де Лихт на Баерн за околу 70 милиони евра.

Сепак, се издвојуваат две личности од ова трансфер лето. Прво, Ерлинг Халанд (22), кој се истакна во Бундес – лигата, а се пресели во Манчестер Сити за добри 60 милиони евра. Сити е во мнозинска сопственост на владејачкото семејство на Обединетите Арапски Емирати, со чии пари Пеп Гвардиола го претвори Сити во еден од големите клубови. Сега го има она што му недостигаше досега, напаѓач кој може да го обликува во дефинирачка фигура покрај Кевин де Бруин.

Од друга страна, пропадна аквизицијата на Килијан Мбапе (23). ПСЖ го издржа налетот на Реал Мадрид како што ТикТок го издржа оној на Мајкрософт. ПСЖ, копија на моделот на Реал, сега за првпат има идентификациски број. Сопствениците дозволија тоа да ги чини многу пари. Тие ја подигнаа годишната плата на Мбапе на 100 милиони евра и му дадоа помош од 200 милиони. Клубот на крајот му припаѓа на емирот од Катар, кој има осум од најмодерните стадиони изградени за овогодинешното Светско првенство. Со својот народ тој го врти светот преку спортската политика.

Европскиот фудбалски пазар напредува. Пандемијата е завршена. Минатата година УЕФА во Лигата на шампионите плати повеќе од 2,7 милијарди евра. Покрај тоа, парите од надвор се повеќе се слеваат во фудбалот.

„Гледаме зголемување на надворешните инвестиции во големите пет лиги“, се вели во последниот финансиски извештај на Deloitte. Новите сопственици се богати поединци или фирми со приватен капитал. Ова ја нагласува атрактивноста на фудбалот од перспектива на инвеститори.
Тоа го потврдуваат и бројките на Форбс: владејачкото семејство од Емиратите низ годините инвестирало во Сити околу 2 милијарди евра, а денес клубот вреди повеќе од двојно повеќе. Потоа, тука се политичките профити за сопствениците, кои го користат спортот за да го негуваат својот имиџ и контакти.

Лигата на шампионите обезбедува возбудливи фудбалски ноќи како полуфиналето меѓу Реал и Сити минатата година. Но, дали натпреварувањето кое само околу пет клуба можат да го освојат е она што и е потребно на Европа во овие времиња?

„Лигата на шампионите со текот на годините ја изгуби сета таа неизвесност“, пишува Њујорк Тајмс. Ќе биде „вкоренето во истата нееднаквост“, се чувствува како „парада на неизбежното“. ПСЖ против Сити, дуелот на геополитичките ривали од Блискиот Исток, затоа би бил логично финале.
А крајот се уште не е тука, вели Делоит. Следно, Њукасл Јунајтед ќе ја сврти ценовната спирала.

Клубот плати 70 милиони евра за Александар Исак, 22-годишниот Швеѓанец кој за разлика од Халанд не успеа да се докаже во Дортмунд. Да се ​​биде конкурентен во Лигата на шампионите ќе биде исклучително скап предлог. Тоа веќе не се прави со 2 милијарди долари.

Новиот сопственик на Њукасл може да си го дозволи тоа. Неговото богатство се проценува на 320 милијарди долари. Тоа е кралската куќа на Саудиска Арабија.

Автор: Филип Лам (во соработка со Оливер Фриш – Цајт Онлајн)

Advertisement
Advertisement
Advertisement

Facebook

Тимови