Две недели поминаа, тренинзи, фотографирање, состаноци и огромно исчекување за денот кога ќе патуваме за Букурешт..Барди го чекавме како топол леб и конечно дојде.. Издржа 10 дневна изолација во 15 квадратни метри… на првиот индивидуален тренинг се радуваше како мало дете, се радувавме и ние… Вечерта дојде и Ипи Плаза, се е спремно. Другарска атмосфера… последни подготовки, последни финеси со костумите… пакуваме куфери, Физио собата се празни…
…06.30 Како и обично сум пред алармот. Фоајето се полни, одјавувања, утринско кафе и доручек… Зоки Хилтон го спрема бокалот со вода… со лесно, нели! Да се продолжи традицијата.
Рутински на аеродром, по некој парфем, шеги, кафе и многу селфи. Полетуваме, од десно во погледот се открива Рафинерија и Кумановско поле…Набираме висина, слушалки скоро кај секого, дотерани и скоцкани, доза на сериозност на сите лица, со исклучок на Џани, нормално…пилотот најави слетување, Дунав е под нас. Тач даун… Романците перфектни, брендиран автобус, килим и огромен медиумски интерес… Македонците први стапнаа во Букурешт…
Се пробиваме низ гужвите и конечно стигнавме во нашата база Мериот за престојот во Букурешт. Огромно присуство на обезбедување.
Ручек и се спремаме за тренинг, безброј протоколи, но сите се мирни. Тренингот одработен одлично, домаќините не изненадија и ни го разубавија денот, македонското знаме предничи насекаде…
А на семафорот – Welcome Macedonia…Честа ни припаѓа нам, да го сефтосаме новиот стадион на Стеауа.
…….Продолжува
Тимови
