Светското првенство функционира секогаш и секаде. Нема ништо слично, тоа е најразновидниот настан во светот. Единаесет мажи или жени се активно вклучени од двете страни, дури и до седумнаесет поради новото правило за замени. Учествуваат сите континенти, победникот Аргентина загуби во Катар од земја од Азија, Саудиска Арабија, и за малку ќе мораше да оди во продолженија против Австралија. Благодарение на Мароко, Африка за првпат се пласираше во полуфиналето.
На фудбалски турнир, светот преговара како сака да живее заедно. Натпреварувањето обезбедува материјал за дискусии во сите правци. Дали топката беше во аут пред победничкиот гол на Јапонија против Шпанија? Може ли офсајд да се мери дигитално, како што веруваат технолошките оптимисти? Дали знамето на Палестина е политичко и што вели тоа? Дали вратоврската „One Love“ беше неопходна? Каков сигнал се испраќа кога муслиманските спортисти се бакнуваат и танцуваат со своите мајки пред светот по победите?
Светското првенство пишува приказни пред се на теренот. Најдраматичниот натпревар, покрај финалето, беше репризата на финалето од 1978 година меѓу Аргентина и Холандија. Лионел Меси се прикраде и покажа дека е генијалец иницирајќи водство со неверојатно додавање. Аргентина оттогаш доминираше над противникот, но кога Холандија ја отфрли школата на Ајакс на добри дваесет минути и ја погоди гредата, работите добија неочекуван пресврт.
Аргентинците ја почувствуваа лошата страна на нивниот страствен и национално горд стил. Плашејќи се да го бранат водството од 2-0, ја загубија контролата и ризикуваа да испаднат. Да не се опоравеа во продолженијата, ќе беа елиминирани. На крајот победија на пенали, исто како и во финалето.
Лионел Меси е кралот, тука нема сомнеж. Го заслужи трофејот, исто како и Аргентина. За нив и не треба многу да се зборува. Видовме сѐ на теренот. Сонот е остварен.
„Ние“ е она што е важно во овој тимски спорт. Сепак, ова не го спречува никого да се изразува слободно, на многу различни начини. Лука Модриќ и на 37 години и понатаму е совршен играч од средниот ред бидејќи ја одржува рамнотежата на својот тим.
Ваут Вегхорст за малку ќе го свртеше натпреварот против Аргентина со својот едноставен, но ефикасен стил, а потоа го воодушеви светот со трик од слободен удар. Колективот не е догма, фудбалската игра, вкоренета во Европа, не е тоталитарна. Правилата се исти за сите, тие го регулираат заедништвото. Фудбалот е најатрактивната игра на светот.
Нема ништо лошо во самиот фудбал. Но, луѓето кои управуваат и го продаваат како продукт, ја трошат неограничената радост. Тие забораваат дека се само даватели на услуги за општо добро.
На Џани Инфантино во тој случај не може да му се верува. Некои навивачи почнуваат да веруваат дека технократите во визбите на ВАР имаат штетно влијание кога одлучуваат за изведување пенали или кога пресметуваат во милиметри дали топката била надвор или не.
Очигледните грешки како поништениот гол на Френк Лампард против нас во осминафиналето на СП 2010 треба да се поправат. Но, вештачката интелигенција сугерира апсолутна правда која никогаш не може да постои. И ако има човек зад грешката, како со голот на Вембли, тоа е многу поприфатливо отколку ако технологијата е погрешна.
Светското првенство не би било комплетно без изненадувања. Мароко дозволува неговите навивачи да дојдат во Катар. Во нивните гласови се слуша зошто фудбалот е народен спорт. А тимот беше најдисциплиниран на турнирот, идеално управуваше со своите ресурси. Ова мора да се заснова на добар тренинг.
Валид Реграги направи одлична работа при адаптација на својот тим на успешната играчка култура на Европејците. Северноафриканскиот фудбал ги содржи елементите на Саки, Мурињо, Гвардиола, 4-3-3, Премиер-лигата. Тоа важи и за Тунис, кој во прелиминарната рунда ја победи Франција.
Арапскиот регион има своја фудбалска култура, која може да се засили со Светско првенство. Мароко пет пати аплицираше за домаќин. Но, ФИФА ја помина земјата и наместо тоа, турнирот му го додели на Катар, каде фудбалот се гледа како политички инструмент. Парите владеат со светот.
Оние кои се одговорни за ФИФА и УЕФА премногу често ја ставаат индивидуалната добивка над општото добро. Изборот на Сеп Блатер за претседател на ФИФА во 1998 година беше пресвртница во овој развој.
Европските институции мора да бидат одбранливи во овие времиња. Минатата недела беше откриено дека Катар поткупил високи европратеници, кои пак го омаловажија односот на Катар кон работниците мигранти. Сепак, само-оптимизацијата повеќе не е фактор на денот, туку самоодржување и издржливост.
Следниот голем фудбалски турнир за мажи, ЕВРО 2024, ќе се одржи во демократија, во Германија. Таму мора да се брани она за што е Европа, имено слободата, различноста и еднаквоста. Тоа се и вредностите на фудбалот.
